ความสุขสุดขีดในโลกมนุษย์

บทที่ 1040

ใบหน้าเหลี่ยมเตะเข้าที่อกของผม รู้สึกเหมือนถูกรถที่วิ่งด้วยความเร็วสูงชน ทั้งตัวผมลอยละลิ่วขึ้นจากพื้น ปลิวไปทางโต๊ะกาแฟด้านหลัง เหมือนฉากในหนัง ที่คนหนึ่งเตะอีกคนจนลอยขึ้นไปกลางอากาศ แต่ก่อนผมเคยคิดว่ามันเป็นเรื่องโม้ คนปกติถึงจะผอมก็ยังหนักห้าสิบกว่ากิโล จะเตะให้คนลอยได้มันเป็นไปไม่ได้หรอก

จนกระท...