Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1039

"ฉันเองก็ไม่ได้สบายหรอก ตอนที่ไม้เบสบอลฟาดเข้ามาทางนี้ ฉันยกแขนขึ้นป้องกันตัวโดยอัตโนมัติ แล้วทั้งแขนก็ชาหมดเลย ไม่รู้สึกอะไรเลยสักนิด"

"ฉันถอยหลังไปสองก้าว 'ตึ้กๆ' พร้อมกับสะบัดแขนไปมา ทรมานมาก ผ่านไปหลายวินาทีกว่าความชาที่ต้นแขนจะค่อยๆ จางหายไป แล้วก็ตามมาด้วยความเจ็บปวดรุนแรง เหงื่อผุดเต็มหน้าผา...