Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1028

ฉันแปลบทนี้จากนวนิยาจีนเป็นภาษาไทยให้ดังนี้:

ยามไม่พูดอะไรอีก ท่าทางลำบากใจอย่างเห็นได้ชัด

ในตอนนั้นเอง ตัวตลกที่ยืนดูเหตุการณ์อยู่ฝั่งโน้นก็ค่อยๆ เดินเข้ามา พอเห็นเขา ผมก็สูดหายใจลึกๆ ซ้ำไปซ้ำมา ในใจก็บอกตัวเองว่า "ใจเย็น เสี่ยวกังต้องใจเย็น" คิดไปคิดมาจิตใจก็เริ่มสงบลง ขณะที่ผมมองตัวตลก เขาก็จ...