เบื้องหลัง

บทที่ 100

จากนวนิยายจีน

เหอจิ้งเชื่อฟังสวมเสื้อผ้าตามที่บอก

ในมุมที่คนอื่นมองไม่เห็น ฮั่นเจาบีบมือของเขาเบาๆ

"เดินนำหน้าฉัน"

เส้นทางขึ้นเขาแต่เดิมก็เป็นทางที่ชาวเขาเหยียบย่ำจนเกิดเป็นทาง ส่วนทางลงเขายิ่งไม่เสมอกัน เท้าข้างหนึ่งลึก อีกข้างตื้น กลับยากกว่าตอนขึ้นเขาเสียอีก

ท้องฟ้ายิ่งมืดลงทุกที สุดสายตาที่มอ...