ชั่วพริบตาแห่งความงาม

บทที่ 365

อันซือชิงรู้สึกเช่นกันว่าเวลาของทั้งคู่ยังอีกยาวไกล อย่างไรเสียตอนนี้ก็ไม่มีอะไรเร่งด่วนแล้ว ไม่จำเป็นต้องรีบในยามดึกเช่นนี้ เธอจึงตั้งนาฬิกาปลุกในมือถือ เผื่อตื่นสาย แล้วทั้งคู่ก็เอนกายเข้าสู่อ้อมกอดกันและกันก่อนผล็อยหลับไป

หลังจากนอนไปสามชั่วโมง ราวๆ เจ็ดโมงเช้า เสียงโทรศัพท์ของอันซือชิงก็ปลุก...