Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 174

อันเอ้อร์โกวกลับมาที่ศาลเจ้าท้องถิ่นพร้อมน้ำตานองหน้า เขากอดเสื่อที่ทั้งสองเพิ่งนอนด้วยกันและร่ำไห้ ราวกับว่าบนเสื่อนั้นยังมีไออุ่นของหยางเหม่ยหลิงหลงเหลืออยู่ ยังมีกลิ่นที่หลั่งออกมาจากร่างกายเธอ กลิ่นนั้นทำให้เขารู้สึกทั้งอบอุ่นและปวดใจ

วันรุ่งขึ้น เนื่องจากหยางเหม่ยหลิงเป็นคนอายุไม่ถึงหกสิบปี จึ...