Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 259

"เธอเศร้าหรือเปล่า?"

ความมืดมิดว่างเปล่าราวกับมีใครบางคนกำลังถามเช่นนั้น

"เธอไม่เศร้าหรอก เพราะทุกความเศร้าที่ควรเป็นของเธอ ฉันรับมันไว้แทนเธอทั้งหมด ดูตัวเธอสิ ช่างโหดร้ายเหลือเกิน"

เสียงว่างเปล่านั้นค่อยๆ จางหายไป ซูหยางพลันลืมตาตื่นขึ้น

"เฮ้ย! ฝันนี้อีกแล้วเหรอวะ!" ซูหยางหอบหายใจเฮือกใหญ่

...