พลบค่ำยามเย็น

บทที่ 95

ขาของหลิวซานเริ่มเรียวชิดกันอย่างเงียบเชียบ บีบรัดแน่นราวกับไม่ต้องการให้เถ้าหวังทำต่อ แต่ฝ่ามือแข็งแรงของเถ้าหวังก็แหวกเนื้อสะโพกของเธอออก แม้จะรู้สึกได้ถึงความตึงเครียดของกล้ามเนื้อ เขาก็ยังสามารถสัมผัสถึงความเนียนนุ่มด้านหน้าของเธอได้อย่างง่ายดาย

หลิวซานหุบขาชิด แม้กระทั่งนิ้วเท้าก็เกร็งจนแข็ง แ...