Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 857

"ถ้ามีเวลาก็ชวนเขามาทานข้าวที่บ้านเราสักมื้อก็ดีนะ" หลี่เฉียงพยักหน้ารับคำ

"เว่ยฉินที่พวกคุณพูดถึงนี่ ดีขนาดนั้นเลยเหรอ?" หลินซือหมานเดินออกมาจากระเบียง สะบัดขายาวเรียวที่อยู่ในกางเกงยีนส์ขาดๆ ผมสั้นสะอาดสะอ้านไหวเบาๆ

เมื่อหลินซือหมานเดินออกมา ใบหน้าสวยสดใสดูสงบนิ่ง แต่น้ำเสียงแฝงความน้อยใจอย่างช...