Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 846

ไม่กล้ายิ้มให้เห็นชัดเจน หลินซือหมั่นเงยหน้าขึ้น ดวงตาคู่โตจ้องมองหวังเฒ่าอย่างเจิดจ้า สุดท้ายเธอก็แสร้งทำเสียงงอนพร้อมส่งเสียงฮึดฮัดเบาๆ แล้วปล่อยหวังเฒ่าไป เพียงแค่ขาของเธอยังคงหนีบไว้ ไม่ได้ขยับเอวบดเบียดต่อไป

หวังเฒ่าถึงได้ถอนหายใจด้วยความโล่งอก ชั่วครู่นั้นเหงื่อที่หน้าผากเขาเริ่มผุดขึ้นมาเป...