พลบค่ำยามเย็น

บทที่ 825

สุนจี้านพูดไปพลางนึกถึงคืนนั้นที่เถ้าหวังได้ทำให้เขาอับอายอย่างแสนสาหัส รวมถึงภาพของเจิ้งเม่ย ภรรยาของเขา ตอนนี้สุนจี้านรู้สึกว่าของเขาเริ่มมีปฏิกิริยาเล็กน้อย และภรรยาของเขากำลังอมมันแน่นขึ้น พร้อมกับเคลื่อนไหวเร็วขึ้น

"รู้สึกเหมือนได้คุกเข่าอยู่ใกล้ๆ อีกครั้ง แล้วก็รู้สึกอับอายจริงๆ ที่ต้องคุกเข่...