Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 790

แต่ความรู้สึกเย้ายวนที่ลุงหวังมีนั้นไม่ได้คงอยู่นาน หลังจากได้ยินคำพูดของหลินซือหมาน ลุงหวังยิ่งรู้สึกสงสารเด็กน้อยที่น่าเวทนาคนนี้

เมื่อได้ยินหลินซือหมานพูดด้วยคำที่เต็มไปด้วยความผิดหวังและเศร้าใจ ลุงหวังก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกปวดใจ จึงทำสิ่งที่เป็นการกระทำแบบหุนหันพลันแล่น

ลุงหวังจับเอวบางอ้อนแอ้น...