Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 571

ลิ่วเจี้ยวเจี้ยว

ลิ่วเจี้ยวเจี้ยวใช้ผ้าห่มบางๆ คลุมใบหน้าที่แดงก่ำด้วยความอับอาย ขดตัวอยู่บนเตียง พยายามบังคับตัวเองไม่ให้หวนนึกถึงเหตุการณ์อันน่าอายเหล่านั้นอีก

แต่แล้วเธอก็พลันกระชากผ้าห่มออกไปอีกทาง ถอนหายใจด้วยความหงุดหงิด เกาเส้นผมยาวนุ่มของตัวเองอย่างกระสับกระส่าย ขมวดคิ้วแน่นพลางหลับตาลงพ...