พลบค่ำยามเย็น

บทที่ 537

ปานเหวินชิงรู้สึกอ่อนระโหยโรยแรงไปทั้งร่าง แม้แต่การยกแขนก็ยังรู้สึกเหนื่อยยาก แต่เธอก็พยายามยกแขนข้างหนึ่งขึ้นมาปิดบังทรวงอกข้างหนึ่งของตัวเอง แล้วใช้ท่อนแขนอีกข้างปิดบังอีกข้างหนึ่ง ส่วนมืออีกข้าง เธอได้ปิดบังบริเวณหว่างขาของตัวเองไว้แล้ว เมื่อฝ่ามือสัมผัสโดยไม่ตั้งใจ ความอับอายในใจของปานเหวินชิงก...