Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 363

"สามี รีบพากลับบ้านเถอะ ฉันรู้สึกไม่ดีเลย กลับไปแล้วค่อยคุยกัน เรารีบกลับบ้านกันเถอะ"

น้ำเสียงของหญิงสาวฟังดูร้อนรนและสับสน ประโยคสุดท้ายที่เธอพูดมาพร้อมกับลมหายใจหนักหน่วงที่เธอไม่อาจกลั้นไว้ได้ ไม่อาจรู้ได้ว่าที่เธอรีบร้อนจะกลับบ้านนั้น เป็นเพราะตกใจกับสถานการณ์วุ่นวายตรงหน้าและรู้สึกกลัว หรือเพร...