พลบค่ำยามเย็น

บทที่ 347

หวังเฒ่าได้ยินถึงตรงนี้ ก็อดรู้สึกทอดถอนใจไม่ได้ว่าช่างเป็นคู่ชายหญิงที่เลิศเลอจริงๆ

ในตอนนี้ เหวยฉินเริ่มใช้ร่างกายของเธอถูไถอย่างช้าๆ กับหวังเฒ่าอีกครั้ง แต่ด้วยร่างอันร้อนผ่าวของเหวยฉินที่แนบชิดอยู่ด้านหลัง หวังเฒ่าไม่อาจถอนสิ่งนั้นออกมาได้ แต่สาวน้อยในห้องข้างๆ ก็ยังคงใช้มือน้อยๆ ของเธอเคลื่อนไ...