พลบค่ำยามเย็น

บทที่ 338

เวยฉิน (Wei Qin) เอียงศีรษะเล็กน้อย มองใบหน้าหล่อเหลาของหวงที่เต็มไปด้วยเสน่ห์และความปรารถนา ในชั่วขณะนั้น เฉิงหวังไม่ทันสังเกตเห็นว่าบนใบหน้าอันสง่างามของเวยฉินเต็มไปด้วยความรู้สึกแปลกใหม่ ราวกับมีความใฝ่ฝันและความคาดหวังบางอย่าง

แต่ทันใดนั้น เวยฉินคล้ายนึกอะไรขึ้นได้ รีบปกปิดสีหน้าเช่นนั้นทันที เป...