พลบค่ำยามเย็น

บทที่ 177

วรรณกรรม

รู้สึกถึงขาทั้งสองของหญิงสาวที่พยายามแยกออกอีกครั้ง วังเฒ่าจึงยกขาอวบอิ่มของเธอขึ้นพาดบนเอวของตน

ท่ามกลางความพยายามของวังเฒ่า เมื่อเผชิญกับความชุ่มชื้นของจางเหม่ย เขาจึงค่อยๆ กดเอวลง สอดใส่เข้าไปได้บางส่วน

ขณะที่วังเฒ่าค่อยๆ สอดใส่อีกครั้ง ใบหน้าของจางเหม่ยขมวดคิ้วแน่น แสดงความเจ็บปวด

ก...