Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 64

ลี่เหมิงเหมิงพยายามจะลุกนั่ง แต่เสินปี้เหยาห้ามเอาไว้

ร่างกายของเธอยังอ่อนแอมาก ไม่เหมาะกับการนั่งตอนนี้

เสินปี้เหยาจับมือเล็กๆ ของลี่เหมิงเหมิงไว้ ยิ้มอย่างอ่อนหวาน งดงามยิ่งนัก แล้วเอ่ยเบาๆ ว่า "ทำไมฉันจะมาไม่ได้ล่ะ เราก็เป็นคนเหมือนกัน ไม่ได้แตกต่างอะไรกันเลย"

หยางเหมิงเหมิงมองลี่เหมิงเหมิงที่นอน...