Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 397

ห้านาทีต่อมา หลี่เม่งเม่งมองแขนของตัวเอง เบิกตากว้างด้วยความตกใจ แทบไม่อยากเชื่อว่านี่คือความจริง

ปานแดงที่เคยมีบนแขนของเธอหลุดลอกออกไปหมดแล้ว ภาพน่าขยะแขยงเหล่านั้นหายไปสิ้น

สิ่งที่ได้กลับมาคือผิวแขนตั้งแต่ปลายนิ้วไปจนถึงต้นแขน ทั้งหมดกลายเป็นผิวขาวผ่องไร้ที่ติ เปล่งประกายงดงาม

"นี่... นี่เป็นเร...