Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 74

มู่ซือเหวินรู้สึกถึงความแตกต่างระหว่างเขากับเหยียนซูอี้ ใบหน้าเศร้าหมองปิดบังไม่มิด เขาวางสายโทรศัพท์แล้วพูดเสียงเย็นชา "ฉันจะงีบก่อน ถึงแล้วค่อยปลุก"

เหยียนซูอี้ที่ยังไม่รู้เรื่องรู้ราวหันมามองเขาหลายครั้ง เห็นลมหายใจสม่ำเสมอก็ไม่กล้ารบกวน เก็บความสงสัยไว้ในใจแล้วขับรถต่อไป จนกระทั่งยามเย็นย่ำลง ร...