อย่าหยิ่งนัก

บทที่ 37

มู่ซื่อเหวินไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองกลับบ้านมาได้อย่างไร เขานั่งอยู่บนโซฟาพร้อมห่มผ้าขนหนูและกอดแผ่นให้ความอบอุ่นมือ มองเอี่ยนซูอี้วุ่นวายไปมา กำลังโทรศัพท์ถามคุณป้าว่าต้มน้ำขิงยังไง

เสื้อไหมพรมสีขาวถูกรูปร่างกำยำบึกบึนขึงให้ตึง ชายหนุ่มที่ยืนเท้าสะเอวอยู่หน้าเตายังคงจ้องมองวัตถุดิบพลางถามวิธีทำ ในห้...