อย่าหยิ่งนัก

บทที่ 31

แขนยาวยื่นออกไป โอบกอดคนที่เตี้ยกว่าตัวเองเข้ามาแนบอก คางถูไถกับกลุ่มผมนุ่มฟูบนศีรษะ มู่ซีเหวินรู้สึกสบายจนต้องหลับตาลงเพื่อดื่มด่ำกับความอ่อนโยนชั่วขณะ

ทั้งสองนอนในท่านั้นสักพัก ขาของมู่ซีเหวินเริ่มเมื่อย จึงขยับตัวในอ้อมกอดของชายหนุ่ม เสียงเรียกดังมาจากเหนือศีรษะ เมื่อเงยหน้าขึ้นมอง ใบหน้าหล่อเหล...