อย่าหยิ่งนัก

บทที่ 106

เขาก้มหน้ามองปลายเท้าตัวเอง ยังมีท่าทีไม่ยอมแพ้ "ช่วงนี้เขาเข้าใจอะไรมากขึ้นแล้วนะ ก็น่าสงสารอยู่ ถ้านายชอบเขา ก็ลองทำความเข้าใจเขามากขึ้นสิ"

หมู่ซือเหวินไม่อยากเถียงกับเขา และไม่อยากรู้ด้วยว่าช่วงนี้เอี้ยนซูอี้เป็นอย่างไรบ้าง เขานอนลงบนเตียงแล้วหลับตา "เงียบๆ หน่อย ฉันจะนอนแล้ว"

ผ่านไปสักพัก ห้อง...