Chapter




Chapters
บทที่ 1
บทที่ 2
บทที่ 3
บทที่ 4
บทที่ 5
บทที่ 6
บทที่ 7
บทที่ 8
บทที่ 9
บทที่ 10
บทที่ 11
บทที่ 12
บทที่ 13
บทที่ 14
บทที่ 15
บทที่ 16
บทที่ 17
บทที่ 18
บทที่ 19
บทที่ 20
บทที่ 21
บทที่ 22
บทที่ 23
บทที่ 24
บทที่ 25
บทที่ 26
บทที่ 27
บทที่ 28
บทที่ 29
บทที่ 30
บทที่ 31
บทที่ 32
บทที่ 33
บทที่ 34
บทที่ 35
บทที่ 36
บทที่ 37
บทที่ 38
บทที่ 39
บทที่ 40
บทที่ 41
บทที่ 42
บทที่ 43
บทที่ 44
บทที่ 45
บทที่ 46
บทที่ 47
บทที่ 48
บทที่ 49
บทที่ 50
บทที่ 51
บทที่ 52
บทที่ 53
บทที่ 54
บทที่ 55
บทที่ 56
บทที่ 57
บทที่ 58
บทที่ 59
บทที่ 60
บทที่ 61
บทที่ 62
บทที่ 63
บทที่ 64
บทที่ 65
บทที่ 66
บทที่ 67
บทที่ 68
บทที่ 69
บทที่ 70
บทที่ 71
บทที่ 72
บทที่ 73
บทที่ 74
บทที่ 75
บทที่ 76
บทที่ 77
บทที่ 78
บทที่ 79
บทที่ 80
บทที่ 81
บทที่ 82
บทที่ 83
บทที่ 84
บทที่ 85
บทที่ 86
บทที่ 87
บทที่ 88
บทที่ 89
บทที่ 90

Zoom out

Zoom in

Read with Bonus
Read with Bonus

บทที่ 9
พอคำพูดจบลง เสี่ยชิงจี้ก็เงยหน้าขึ้นมองเขา
เสี่ยหรานรู้สึกประหลาดใจอยู่บ้าง
เสี่ยชิงจี้ไม่ได้ถามเขาว่าทำไมถึงได้คลุ้มคลั่งจับเขามัดไว้ตั้งแต่แรก ไม่ได้ด่าทอหรือเสียดสีเขา แต่กลับถามคำถามที่ชวนให้งุนงงเช่นนี้
คำพูดนั้นเสี่ยหรานลืมไปนานแล้ว พอนึกดูก็จำได้ว่านั่นเป็นข้ออ้างที่เขาเคยพูดส่งๆ ไปเท่านั้น
...