Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 7

หวังเสวี่ยซินสีหน้าไม่สู้ดี ชี้นิ้วไปที่หน้าผากของชายคนนั้นอย่างเป็นเชิงเตือน "หม่าเป่ยเป่ย! พวกแกสองคนเอาแต่ก่อเรื่องทุกวัน สักวันต้องได้เข้าโรงพักแน่ๆ!"

เสียงเรียก "หม่าเป่ยเป่ย" ทำให้ชายร่างใหญ่ตกใจไม่น้อย ใบหน้าคล้ำของเขาแดงก่ำด้วยความอาย เขาอ้อนวอน "อาหวัง เรียกผมว่าเสี่ยวหม่าก็พอครับ!"

ชายร่...