Chapter




Chapters
บทที่ 1
บทที่ 2
บทที่ 3
บทที่ 4
บทที่ 5
บทที่ 6
บทที่ 7
บทที่ 8
บทที่ 9
บทที่ 10
บทที่ 11
บทที่ 12
บทที่ 13
บทที่ 14
บทที่ 15
บทที่ 16
บทที่ 17
บทที่ 18
บทที่ 19
บทที่ 20
บทที่ 21
บทที่ 22
บทที่ 23
บทที่ 24
บทที่ 25
บทที่ 26
บทที่ 27
บทที่ 28
บทที่ 29
บทที่ 30
บทที่ 31
บทที่ 32
บทที่ 33
บทที่ 34
บทที่ 35
บทที่ 36
บทที่ 37
บทที่ 38
บทที่ 39
บทที่ 40
บทที่ 41
บทที่ 42
บทที่ 43
บทที่ 44
บทที่ 45
บทที่ 46
บทที่ 47
บทที่ 48
บทที่ 49
บทที่ 50
บทที่ 51
บทที่ 52
บทที่ 53
บทที่ 54
บทที่ 55
บทที่ 56
บทที่ 57
บทที่ 58
บทที่ 59
บทที่ 60
บทที่ 61
บทที่ 62
บทที่ 63
บทที่ 64
บทที่ 65
บทที่ 66
บทที่ 67
บทที่ 68
บทที่ 69
บทที่ 70
บทที่ 71
บทที่ 72
บทที่ 73
บทที่ 74
บทที่ 75
บทที่ 76
บทที่ 77
บทที่ 78
บทที่ 79
บทที่ 80
บทที่ 81
บทที่ 82
บทที่ 83
บทที่ 84
บทที่ 85
บทที่ 86
บทที่ 87
บทที่ 88
บทที่ 89
บทที่ 90

Zoom out

Zoom in

Read with Bonus
Read with Bonus

บทที่ 59
เสี่ยเหรินไม่รู้ว่าเสี่ยชิงจี้จัดการกับหวังเสวี่ยซินอย่างไร แต่เมื่อเขาออกมาจากห้องของเธอ สีหน้าดูไม่ค่อยปกติ เสี่ยเหรินมองเขาแวบหนึ่งโดยไม่พูดอะไร คาดว่าเสี่ยชิงจี้คงไม่บอกเขาอยู่แล้ว
ตอนกินข้าว หวังเสวี่ยซินกลับมาเป็นปกติ คอยตักอาหารและตักซุปให้เสี่ยวเฉียว ไม่มีใครพูดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้อีก...


GOT IT