Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 456

ไทยลิต-โปร: การแปลวรรณกรรมจีน-ไทย

"ช่างเถอะ เดี๋ยวค่อยคุยกันตอนเธอกลับมา"

"งั้นฉันจะรีบกลับ"

"อืม แล้วเจอกัน"

หลังจากวางสาย เหวยยุนที่หมดอารมณ์ไปแล้วพูดว่า "ไม่เอาแล้ว ฉันจะกลับ"

"ไม่เอาแล้วเหรอครับ?"

"ไม่เอาแล้ว ไว้คราวหน้านะ บัตรพนักงานคุณเบอร์ 16 ใช่ไหม?"

"ครับ"

"งั้นฉันจำไว้แล้ว คราวหน้าม...