Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1450

เขานั่งเหม่ออยู่ในห้องรับแขก แล้วอดไม่ได้ที่จะเงยหน้าถอนหายใจยาว เกิดเป็นคนเก่งอย่างเขา ทำไมต้องมีฉันด้วย!

"ส่งฉันลงไปหน่อย..." เธอส่งข้อความไป

เธอลุกขึ้น เปิดประตูเดินออกจากห้องนอน เห็นเขากำลังกุมศีรษะด้วยสองมือ นั่งนิ่งเหมือนคนไม้อยู่ตรงนั้น!

"ขอโทษนะ..." เธอยืนอยู่ตรงหน้าเขา พูดเสียงเบา น้ำตาไ...