Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1153

"โอ้ ถ้างั้นก็ได้!" โจว เจิ้ง ตอบรับ มองดูอู๋ จงเซียงหายลับไปในความมืดของราตรี

ส่วนอู๋ จงเซียง เดินย่ำเท้าไปตามทางกลับบ้าน บางก้าวลึกบางก้าวตื้น ดวงตาของเขาค่อยๆ ปรับเข้ากับความมืดของค่ำคืน ทัศนียภาพรอบข้างค่อยๆ ชัดเจนขึ้น

ไม่นานนัก เขาก็มาถึงไร่อ้อยที่เขียวขจี อ้อยเข้าสู่ฤดูเก็บเกี่ยวแล้ว ต้นอ้อย...