Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 905

"ค่ะ ค่ะ หนู...หนูมันต่ำตม ขอร้องละค่ะ ปล่อยหนูไปเถอะ ฮือๆ!"

อาลานไดวาพยักหน้าสุดชีวิต สองมือกอดอกร้องไห้สะอึกสะอื้น

เธอไม่ใช่เด็กผู้หญิงอ่อนแอที่โดนแตะนิดเดียวก็ร้องไห้เป็นวันๆ

สมัยที่ฝึกวิชาต่อสู้ พ่อของเธอเพื่อฝึกให้เธอเป็นยอดฝีมือตัวจริง ถึงกับใจดำขังเธอไว้กับหมาหิวและหมาป่าดุร้าย

เธอไม่เคยทำให...