Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 783

"นี่มันบ้านของฉันไม่ใช่หรือ?"

ลู่หนิงเงยหน้ามองสำรวจห้องพลางพูดด้วยสีหน้าประหลาดใจ "ฉันไม่จำว่าเคยขายบ้านให้เธอนะ"

คนแก่มักพูดว่า รังทองรังเงิน ก็ไม่เท่ากับกระท่อมของเรา

นอกจากขอทานที่เร่ร่อนอย่างอิสระตามท้องถนนแล้ว ทุกคนล้วนมีบ้านของตัวเอง

ลู่หนิงเร่ร่อนอยู่ข้างนอกมานานกว่าจะกลับมา ถ้าไม่กลับ...