Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 702

กั๋วอี้ฉิน จากไปแล้ว

เขาจากไปอย่างเด็ดขาด ไม่มีความลังเล ไม่หันกลับมามอง เชิดหน้าอกผายเดินจากไป

คุนหลุนยืนอยู่ห่างออกไปสิบกว่าเมตร มองมาทางนี้นิ่งๆ ไม่ขยับเขยื้อนราวกับรูปปั้นใต้แสงจันทร์

หลังจากมองเธอแวบหนึ่ง สุ่ยอันอิ้งจึงถามไป๋อิ้งอย่างระมัดระวัง "คุณ... คุณเป็นใครกันแน่?"

ไป๋อิ้งไม่พูดอะไร...