Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 500

น้ำอัมอิง (ซุ่ยอันอิ่ง) ลูบเปลือกตาของลู่หนิงด้วยมือเล็กๆ ราวกับแม่ที่กำลังปลอบประโลมลูก แล้วเขาก็หลับไปอย่างน่าอัศจรรย์

ไม่เคยหลับสบายเช่นนี้มาก่อน ถึงแม้จะฝันไปด้วยก็ตาม

ในความฝัน ลู่หนิงย้อนกลับไปยังวัย 8 ขวบ เมื่อพ่อแม่พาเขาไปเที่ยวเขาทางใต้ของถังหวัง

ครั้งนั้น เขาสนุกสนานอย่างบ้าคลั่ง จับปลา...