Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 438

จากวัยสิบสามปี

นับตั้งแต่ปีที่เขาอายุสิบสามปี มีกี่คืนแล้วที่หลู่หนิงตื่นขึ้นมากลางดึก และนึกถึงเสียงของแม่ เขาอยากให้แม่บ่นพึมพำเหมือนเคย ไม่สนใจที่เขาอารมณ์เสีย เปิดผ้าห่มของเขา ให้เขาตื่นมากินอาหารเช้าแล้วไปโรงเรียน

แต่ความฝันนี้เหมือนเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวาน ไม่มีวันย้อนกลับมาอีก เหลือไว้เพ...