Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 372

หลู่หนิงสาบานว่า นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตที่เขาจ้องมองใครคนหนึ่งนานขนาดนี้

เขาจดจ่อมองอย่างไม่วอกแวก ทั้งขุนเขารายล้อม ทุ่งดอกไม้ แม้แต่แสงอาทิตย์และสายลมอ่อนๆ เขาล้วนมองข้ามไปหมด

ในสายตาเขามีเพียงหญิงสาวในชุดสีเขียวมรกตที่ใบหน้าไร้อารมณ์คนนี้เท่านั้น

เขาจำเป็นต้องระมัดระวังเช่นนี้ เพราะหญิงสาวที่ย...