พี่เลี้ยงหนุ่มส่วนตัวของประธานสาวสวย

บทที่ 333

"น้องเป่ย ฟังฉันก่อนนะ ฉันแค่อยากจะลองดูว่าเธอ...เฮ้อ"

ลู่หนิงพูดได้เพียงครึ่งประโยค เมื่อเห็นรอยช้ำสีม่วงคล้ำลึกบนลำคอขาวเรียวของหญิงสาว เขาก็พูดต่อไม่ออก ได้แต่ถอนหายใจเบาๆ ลุกขึ้นหยิบเสื้อผ้าแล้วเดินออกไป

เขาไม่มีทางและไม่มีหน้าจะอธิบายอะไรกับม่อเป่ยเป่ยอีกแล้ว

ม่อเป่ยเป่ย เด็กสาวที่ช่างบริสุท...