Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 305

ไม่ยอมไปไหน!

เมื่อได้ยินเสียงใสๆ ของเด็กสาวคนนั้น คำแรกที่ผุดขึ้นในหัวของหลู่หนิงคือ "ไม่ยอมไปไหน!"

เขาไม่แม้แต่จะเหลียวไปมอง รีบยัดแป้งทอดเข้าปาก แล้วเอามือปิดหน้า วิ่งพรวดไปข้างหน้า

เขารู้แน่นอนว่าเด็กสาวที่เรียกเขาคือใคร: ชิ่นเสี่ยวปิง

และเพราะรู้ว่าเป็นเสียงของชิ่นเสี่ยวปิงนี่แหละ หลู่หนิง...