Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 302

ยืนอยู่บนหอสัญญาณไฟที่สูงที่สุดของกำแพงเจี้ยนโข่ว สามารถมองเห็นได้ไกลมาก

หุบเขาใต้กำแพงเจี้ยนโข่วกลับคืนสู่ความสงบที่เคยมีมานับร้อยปี เลือดที่หลั่งจากผู้คนนิรนามถูกสายลมยามเช้าพัดพาไป หรืออาจถูกดูดซับโดยผืนดินอันเสื่อมโทรมแห่งนี้

หลายร้อยปีก่อน ทุกๆ สองสามปี ที่นี่มีผู้คนตายนับพันนับหมื่น เลือดข...