Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 218

ระหว่างฟ้าและดินมีแต่ความเงียบงันในสีขาวซีดอันน่าสยดสยอง ราวกับว่าดวงอาทิตย์จะไม่มีวันขึ้นจากทิศตะวันออกอีกต่อไป

ชิน ไจฮวา รู้สึกว่าตัวเองคงไม่มีโอกาสได้เห็นดวงอาทิตย์อีกแล้ว ระหว่างฟ้าและดินมีแต่สีขาวซีดที่มองไม่เห็นขอบฟ้า นั่นคือทุ่งหิมะ หิมะที่สะสมใต้เท้าท่วมถึงข้อเท้า ลมหนาวเหน็บจากทิศตะวันออ...