Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 184

เหมือนกระดูกตกลงไปในปากลา ถึงตายก็ไม่ยอมคายออกมา จนกระทั่งพระอาทิตย์ขึ้น หลินเอ้อร์ขี่รถสามล้อคู่ใจที่ทรุดโทรมออกจากบ้าน ก็ยังไม่พูดถึงสร้อยคอเส้นนั้นสักคำ

ลู่หนิงหมดหวังแล้ว

รีบถอดแหวนโบราณที่เขาหยิบติดมือมาจากซานหยางออก แล้ววางไว้ในรอยขาดของโซฟา

เขากลัวจริงๆ ว่าถ้าตื่นเต้นอีกครั้ง อาจจะถอดมันออ...