Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1399

ลมที่พัดมาจากทะเลทรายแห่งความว่างเปล่าเริ่มแรงขึ้นเรื่อยๆ ลาน้อยวิ่งจนเหนื่อยแล้ว มันแลบลิ้นยาวหอบฮั่กๆ วิ่งมาหยุดแทบเท้าของฮวาเสี่ยวเหยา แล้วยืดตัวอย่างสบายอารมณ์ก่อนจะล้มตัวลงนอน

ฮวาเสี่ยวเหยานั่งลงเช่นกัน มือซ้ายของเธอเกาให้มันอย่างเบามือ พี่ลาที่รู้สึกสบายนอนกางขาทั้งสี่ขึ้นฟ้าพลางหลับตาลง

ลู่...