Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1353

เช้าตรู่หกโมงครึ่ง

ฟ้าสว่างแล้ว ฝนยังคงโปรยปราย ละอองเล็กละเอียดราวกับขนวัว ดูเหมือนว่าหากไม่มีใครออกมาร้องบอกให้หยุดตก มันก็จะตกเรื่อยไปไม่มีวันสิ้นสุด

ฝนละอองที่ตกตลอดทั้งคืน ชะล้างฝุ่นละอองที่ล่องลอยกลางอากาศ พาเอาความอบอุ่นไปจากบรรยากาศ ทำให้หลู่หนิงรู้สึกว่าหัวใจเย็นลงเรื่อยๆ แต่ใบหน้ายังค...