Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1297

"นางนั่นแหละ คือคุนหลุน!"

เมื่อปลายดาบคุนหลุนชี้ไปทางซานหยวนไป่ไต้ และกล่าวเรียบๆ ให้นางเดินเข้ามา เฉียนหวางวานิงก็อดไม่ได้ที่จะร้องเบาๆ ดวงตาเล็กๆ ของเขาเป็นประกายวาววับ ราวกับได้เห็นมนุษย์ต่างดาว ตื่นเต้นจนพูดไม่ออก

หุยทู่ที่อยู่ข้างๆ เขาก็มีอาการเช่นเดียวกัน แถมยังตื่นเต้นยิ่งกว่าเขาเสียอีก ร...