Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1293

ก่อนยามสงัด

ก่อนยามสงัด ยังมีเสี้ยวพระจันทร์ลอยเด่นอยู่บนท้องฟ้า

แต่ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ พระจันทร์หายวับไปแล้ว หลังจากลมตะวันตกเฉียงใต้พัดผ่าน สายฝนโปรยปรายลงมาจากฟ้า

ภายใต้แสงไฟรถ สายฝนละเอียดราวกับขนวัว แต่ไม่นานก็เทกระหน่ำหนักขึ้น เหมือนม่านไข่มุกที่ทอดตัวลงมาจากฟากฟ้า บดบังสายตาของเยี่ย...