Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1217

เป็นภาษาไทย

ราวกับไม่ได้ยินที่หม่อเป่ยเป่ยพูด ชายชราก็ยื่นมือไปช้อนมันฝรั่งอีกชิ้นจากหม้อ ยัดเข้าปากแล้วค่อยๆ เคี้ยวกิน หลับตาด้วยสีหน้าเอร็ดอร่อย ราวกับว่าหลังจากคำนี้เขาจะตาย ไม่มีโอกาสได้กินอีกแล้ว ท่าทางช่างน่าขยะแขยงเหลือเกิน

กระต่ายในอ้อมอกของเขา ตอนนี้ดูเหมือนเมาเหล้าเก่า หลับตา หูยาวแนบไปก...