Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 112

ฟันของลาตัวนั้น ส่องประกายวาววับในความมืด ขาวเรียงเป็นแถว เปล่งแสงอำมหิตน่าขนลุก

หลินอู่ไม่เคยคิดมาก่อนว่า ลาตัวที่ปกติเพียงแค่เขาย่อตัวทำท่าจะหยิบอิฐขว้าง มันก็จะตกใจวิ่งหนีหางจุกตูดอย่างน่าอนาถ จะมีความสามารถในการแสร้งทำเหนือกว่าลู่หนิงพี่ชายของมันเสียอีก

บางที... มันอาจไม่ได้แสร้งทำ

ลาตัวนั้นแท...