Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 111

"คุณซ่ง ฉันขอโทษค่ะ"

เลาร่าก้มหน้าลงด้วยความละอายใจ

"ไม่เป็นไร"

ซ่งชูฉือส่ายหน้า หมุนตัวอยู่กับที่ "ไม่เห็นพวกเขาเหรอ?"

เลาร่ากระโดดขึ้นไปบนท้องรถ มองไปรอบๆ

ถึงแม้สายตาเธอจะดีแค่ไหน แต่ตอนนี้เธอมองไม่เห็นอะไรเลย

สิ่งที่ทำให้เธอเริ่มรู้สึกสิ้นหวังคือท้องฟ้ายามค่ำคืนที่เมื่อครู่ยังเต็มไปด้วยดวงดา...