เวลาผ่านไปเหมือนสายน้ำ

บทที่ 525

วรรณกรรมจีน

ในขณะที่จ้องมองขาของเจ้าชิงเหม่ย ลู่เถาก็รู้สึกว่าลำคอของเขาแห้งผากอย่างประหลาด

เขาอยากจะยื่นมือไปสัมผัส แต่นึกถึงภรรยาที่บ้าน ลู่เถาจึงเดินออกไปข้างนอก

เจ้าชิงเหม่ยไม่รู้ว่าลู่เถากำลังจะไปห้องน้ำหรือกำลังจะกลับ เธอจึงรีบพยุงตัวลุกขึ้น

เมื่อได้ยินเสียงเคลื่อนไหว ลู่เถาก็หันกลับมา

เห็นว่...