เวลาผ่านไปเหมือนสายน้ำ

บทที่ 327

เมื่อเธอเห็นรถเมล์สาย 12 เธอลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เพราะรถแน่นไปด้วยผู้คน

หลี่เซี่ยนเซี่ยนคิดจะรอต่อ แต่ก็กลัวว่าจะรอคันต่อไปยาก เธอจึงจำใจขึ้นรถไป

พอถึงป้ายต่อไป มีผู้โดยสารอีกหลายคนเบียดขึ้นมา ทำให้บริเวณรอบตัวหลี่เซี่ยนเซี่ยนแน่นขนัดเป็นพิเศษ

เธอรู้สึกราวกับตัวเองเป็นเนื้อที่อยู่ตรงกลางแฮมเบอร์เกอร์ ...